L’viv

1.

Vplesty u voloss’a klaptyk l’vivs’koho tumanu,
prorosty na brukivci kul’babamy krokiv,
zahubytys’a son’achnym zajchykom
na dzvonax sv’atoho ‘Ura...
L’vivs’kyj doshch
viz’me tebe pid ruku
i sxovaje pid blakytnu parasol’u vitru...
stan’ Chasom
i zablukaj u pletyvi vulyc’
til’ky stupaj oberez’hno
bo pamjataj
kaminn’a takoz’h vmije dyxaty
PS Poklavshy misto na dolon’u
i xovajuchy joho u spohad
zhadaj
i jomu znajomyj bil’

2.

Pid pot’m’anilym sklom chasu
bjet’s’a serce stomlenoho mista...
L’viv zahornet’s’a u viky
jak u plashch
i vyjde na peron
provodz’haty ...
Potim
znime bilyj kapel’ux sonc’a
i hukne uslid:
Shchaslyvo!
a pot’ah
(za mene)
zitxne:
Proshchavaj...

<--nazad | dali-->