Doroha

Vikno perebyraje myli
i vjaz’he vuzlyky derev...
My tak nevchasno zrozumily
Pryboju vitru sonnyj rev.

C’u bilu techiju dorohy
Xtos’ horyzontom pereriz’he...
My tak nevchasno klychem Boha,
pakujem prostir u valizy.

I stel’a hlyn’anoho neba
Rozkvitne trishchynamy xmar,
Bo my - taki nevchasni stebla
U natovpi travy prymar...

<--nazad | dali-->