|
<-- na zadzerkall'a
|
* * *
Obryvajet’s’a nytka za nytkoju –
Rozsypajus’ v doloni snam...
Obletivshy zivjaloju kvitkoju
Jshla po son’achnyx vijax vesna...
Po prost’ahnutyx v lito promen’ax
Volochyla pidbyte krylo,
A slova, pel’ustkamy zroneni,
Jij ternovym vinkom na cholo...
Obryvajet’s’a nytka za nytkoju
Miz’h bezbarvnyx pustyx zitxan’
Nashi dushi – bezmovnymy svidkamy:
chy zlitaje cej pohl’ad vostannje,
Chy slova ci, iz bol’u vytkani,
Budut’ vichno miz’h namy zhoraty?
Obryvajet’s’a nytka za nytkoju ...
Jak ostannje «Proshchaj!» skazaty?
<--nazad | dali-->
|
|
|